Ervaringen in Oosthem
een terugblik op de expositie Druk, druk dukker(s)
‘Zou de wereld er niet veel mooier uitzien als kunstenaars het meer voor het zeggen hebben? Als er meer ruimte is voor vrije geesten, voor mensen die verwondering laten zien en doorgeven …’

Holt in Oosthem kunnen we met recht een succes noemen. Een opening met veel bezoekers en prachtige muziek van twee jonge violistes, Alieke Poelman en Mik Burema. Commissaris van de koning Arno Brok noemde ons, in zijn openingsspeech in één adem met de paus en de koning. Mooi rijtje. De opening viel op de verjaardag van de koning. Arno Brok opende met het maken van een afdruk van een houtsnede. Gewoon met de hand, volgens de Japanse methode met een baren.

Er zijn in galerie Oosthem twee demonstratiemiddagen gehouden. Noëlle Puist en Marjolein Terwindt-Wetterauw hebben laten zien wat er met onze techniek mogelijk is. De demonstraties werden goed bezocht, waardoor het verhaal achter onze prenten goed over het voetlicht kwam.

Het concert van Joyce Onderstal op het keyboard, Wouter Offringa (gitaar) en Mart Salverda (trompet) met dichter Arjen Boswijk werd helaas wat minder goed bezocht. Maar het was beslist de moeite waard. Prachtige gevoelige jazz werd afgewisseld met mooie gedichten die geïnspireerd waren op het werk van de Holt-leden.

Bijzonder was het kunstenaarsgesprek met vier leden van Holt en galeriehoudster Betske Salverda als gespreksleider. Het onderwerp was het spanningsveld tussen techniek en inhoud. We kwamen al snel tot de conclusie dat de scheidslijn tussen techniek en inhoud niet zo scherp te trekken is. Het heeft vooral met het vertrekpunt te maken. Voor Bert Hemsteede is de compositie wezenlijk. Het onderwerp is het belangrijke vertrekpunt, maar pas als de compositie goed is kan er gewerkt worden. Angelique van Wesemael kan soms helemaal verdwijnen in de inhoud tot ze uiteindelijk verdergaat met een klein detail. Eenmaal aan het werk, dicteert de prent haar eigen maakproces en kan de aanleiding zelfs losgelaten worden. Achteraf weet ze pas waar het werk over ging. Daar kan soms wel een jaar overheen gaan. Willy van der Duyn maakt haar eigen papier. In de pulp strooit ze allerlei materialen om een zo verassend mogelijk resultaat te bereiken. Dit zelfgemaakte papier is voor haar het vertrekpunt. Ze kijkt, reageert, drukt, snijdt tot het werk haar vertelt dat het klaar is. Mislukt werk bestaat in deze visie niet. Het kan altijd een vertrekpunt zijn voor nieuw werk. Ook Willy weet pas achteraf wat het werk te vertellen heeft. Voor Jan-Erik Wedholm zijn er aanleidingen te over: literatuur, filosofie, natuur met als overkoepelend thema vergankelijkheid. In het werkproces laat hij zich graag uitdagen door het toeval; veel ingrepen en daarna weer bijsturen. Noëlle Puist plant het werkproces van begin tot eind. Dat geeft zekerheid, want de chaos ligt op de loer. We hebben duidelijk ervaren dat we alleen tastend en zoekend over ons werk kunnen praten. Een beetje zoals Socrates zijn filosofie als een geboorteproces zag. Holt heeft 20 leden met allemaal verschillende werkwijzen. Deze werkwijzen kunnen prima naast elkaar bestaan en op deze manier leren we van elkaar en komen we verder in het spannende proces dat grafiek maken heet.
Jan-Erik Wedholm, een van de exposerende kunstenaars
juni 2025
Vandaag zie ik de tijd
spiegelend voorbij mij glijden,
waar gebeurtenissen op zichzelf zijn,
slechts mijn betrokkenheid verbindt
ze tot veranderlijk geheel.
Ik verbeeld me grip
op het een en ander te hebben,
ook
wat zich in mijn geest afspeelt
neem ik in ogenschouw of
is pijnlijk rumoer.
Bij allebei versplintert de spiegel de tijd.
Far Weevers (1940-2019)
Uit: Verzamelde gedichten
Wat er gebeurt, staat te bezien (2024)